Ontwikkelingssamenwerking was tot voor kort gebaseerd op drie pijlers. De eerste is de bilaterale samenwerking tussen België en de landen in het Zuiden. De multilaterale samenwerking komt van agentschappen zoals de Wereldgezondheidsorganisatie, Unicef enz. De indirecte samenwerking die uitgevoerd wordt door NGO’s is de derde pijler.
Adoptie van initiatieven
Vrij recent wordt van een vierde pijler gesproken. Hierbij gaat het over tal van kleine initiatieven, gedragen door particulieren of groepen van sympathisanten. Het belang van de vierde pijler neemt jaar na jaar toe. Het gebeurt meermaals dat een personeelslid dat actief is in een vierdepijlerproject, door zijn enthousiasme zijn collega’s tot actie aanzet en dat zelfs de instelling het project als het ware adopteert.
Sommige lokale initiatieven steunen kleine medische projecten in het Zuiden, maar achter de ontegensprekelijke motivatie van de initiatiefnemers schuilt vaak de onzekerheid over de reële impact van het project. Sluit het project aan bij wat echt nodig is? Enkele occasionele terreinbezoeken zijn onvoldoende om een goede opvolging te verzekeren. Om die reden kiezen bepaalde instituten voor een formule waarbij enerzijds het personeel direct bij het project in het Zuiden betrokken is en anderzijds een professionele NGO de technische omkadering verzekert. De expertise van de NGO en haar permanente aanwezigheid op het terrein garanderen meestal een betere efficiëntie van de aangeboden hulp.
Partnerschappen
Een concreet voorbeeld hiervan is ‘Ziekenhuis voor Ziekenhuis’. Dit initiatief van de medische NGO Memisa omkadert dertien partnerschappen tussen Belgische en Congolese ziekenhuizen. Het partnerschap loopt over minimum vijf jaar. Deze samenwerking garandeert een regelmatige steun aan de Congolese ziekenhuizen onder de vorm van essentiële generische geneesmiddelen, aangepast (medisch) materiaal en aanmoedigingspremies voor het personeel dat niet of nauwelijks betaald is. Het project brengt ook Belgen en Congolezen dichter bij elkaar. De jaarlijkse bijdrage van het Belgische ziekenhuis bedraagt 11.500 euro en is een deel van de eigen inbreng (20%) die de Belgische Ontwikkelingssamenwerking met 80% subsidies aanvult. Een aantrekkelijke formule voor wie vrijgevigheid en efficiëntie wil combineren.
(BVC)
