“Zo gewoon mogelijk samenleven opeigen ritme en met de vertrouwdheid van een beperkt aantal mensen: dat staat centraal in ons concept. Dit ideaal trachten wij te benaderen door woningen te creëren waar steeds acht bewoners samenleven. In de woningen is overdag altijd een medewerker aanwezig. Deze verpleegkundige heeft een brede taak: niet alleen verzorging in de enge zin, maar ook de begeleiding van de bewoners en hulp bij een aantal huishoudelijke taken.“
Met zijn zorgfilosofie beoogt De Wingerd een aantal concrete doelstellingen. “In de eerste plaats willen wij meer welzijn creëren voor onze doelgroep van dementerende bejaarden. Daarnaast wensen wij een zorg op maat. Deze persoonlijke aanpak zorgt voor veel rijkere relaties. Voorts bieden wij onze bewoners de mogelijkheid om een eigen dagindeling te maken, waarbij ze niet langer meer afhankelijk zijn van bovenaf opgelegde activiteiten. Een zeer specifieke rol in ons model is weggelegd voor familie en vrienden. Zij moeten hun komst wel aanmelden maar ze worden anderzijds volop betrokken bij de werking van De Wingerd. We merken dat familieleden van onze bewoners zich graag engageren. In ons concept spelen ook vrijwilligers een cruciale rol. Door onze kleinschalige aanpak trekken we makkelijk vrijwilligers aan, precies omdat ze zich heel sterk verbonden voelen met ons concept.”
Positieve effecten
“Sinds onze bewoners hier anderhalf jaar geleden hun nieuwe woning betrokken kunnen we al een aantal – niet gemeten – effecten voorleggen. Zo is er sprake van een duidelijk lagere medicatiegraad, vooral dan wat betreft de slaapmedicatie. Ook het aantal gedragsproblemen is aanzienlijk verminderd. Andere positieve effecten zijn onder meer minder valpreventie en minder ondervoeding. Daarnaast is de algemene tevredenheid gestegen en zien we ook meer communicatie tussen de bewoners.”
Valkuilen
“We zijn niet blind voor de mogelijke valkuilen van ons concept. Teveel vrijblijvendheid in een dagritme kan er toe leiden dat bewoners te weinig structuur ervaren. Doordat bewoners kort op elkaar leven en meer met elkaar communiceren is de kans op conflicten ook groter. Ons concept vraagt daarnaast ook een bijzondere inzet van de begeleiders. Hen wacht een zware taak waarbij ze een evenwicht moeten zoeken tussen een persoonlijke begeleiding en het zich kwetsbaar opstellen. De balans hiertussen moet steeds grondig bewaakt worden. Onze zorgcoördinator speelt op dat vlak een niet te onderschatten rol. Niettemin: ondanks de valkuilen die aan het model kleven zijn we ervan overtuigd dat onze aanpak leidt tot een grotere levensvreugde bij de bewoners. Daar doen we het tenslotte voor,” besluit Rudiger De Belie.
Bert Verbeke
